Türkiye'nin konuştuğu şehit polisin öyküsü

15 Nisan 2016 10:14

Nusaybin’de PKK'lı teröristlerin saldırısında yaralanıp hastanede şehit olan özel harekat polisi Ozan Özmen’in Bartın Vali Yardımcısı Aydın Özmen’in oğlu olduğu ortaya çıkmıştı.

Ozan Özmen (37), İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi’ni birincilikle bitirdi. Yedek subay olarak askere gitti. Komando eğitimi aldı ve uzun süre Güneydoğu’da görev yaptı. Bu görevi sırasında Kuzey Irak’ta yaralandı. Ancak kısa süre sonra birliğine döndü. Askerlik görevini tamamladıktan sonra ailesinin karşı çıkmasına rağmen polis oldu. Özel harekat şubesinde göreve başladı. En zor çatışmaların içinde bulundu. Bitlis’in Tatvan İlçesi’nde içinde bulunduğu araca yapılan saldırıdan yara almadan kurtuldu. Geniş bir çevreye sahip olan Bartın Vali Yardımcısı babası Aydın Özmen'den hiç 'torpil' istemedi. Hep zor görevlere gönüllü olarak gitti. Ozan Özmen, iki ay önce Tatvan Emniyet Müdürlüğü Özel Harekat Şubesi’ndeki görevini tamamladı ve İstanbul Emniyet Müdürlüğü Özel Harekat Şubesi’nde görevlendirildi.

GÖNÜLLÜ OLARAK GÖREVE GİTTİ
Nusaybin, Silopi, Yüksekova, Şırnak’taki olaylar nedeniyle İstanbul’dan özel harekat polisi takviyesi başladığında, Ozan Özmen henüz kısa süre önce bölgeden dönmesine rağmen gönüllü oldu. İstanbul’dan Nusaybin’e gidişinin 3’üncü günüydü. Teröristlerin roketli saldırısı sonucu yaralananlardan birisi de Ozan Özmen’di. 31 Mart’ta yaralı olarak Gülhane Askeri Tıp Akademisi’ne kaldırıldı. Ancak kahraman polis hayat mücadelesini kaybetti. 

BENDEN HİÇ YARDIM İSTEMEDİ
Oğlunun hiçbir zaman kendisinden yardım istemediğini söyleyen Baba Aydın Özmen’in dudaklarından şu cümleler döküldü: “Mesleğimiz gereği son 10 yıldır hep birbirimizden ayrı kaldık. Ben de emekliliğimi istedim ve İstanbul’a yerleşmeye karar verdim. Eşyalarımız hala Bartın’da. Ozan da İstanbul’da bulunacağı için hem hasret giderecek hem de daha çok birlikte olacaktık. Ancak kahpe rokete ne oğlumun ne de benim gücüm yetmedi. Oğlumun cesaretiyle, dayanıklılığıyla o yaradan kurtulacağını, iyileştikten sonra yine Güneydoğu’ya gideceğini biliyorduk. Ancak kahpelik cesaret dinlemedi, kaybettik…”